Rembrandt Van Rijn
Aristoteles (384–322 BC) rust reflectief zijn hand op de buste van Homerus, de blinde epische dichter van de Iliad en de Odyssey. Een medaillon die Alexander de Grote vertegenwoordigt, een student van Aristoteles, hangt aan de zware gouden ketting. De filosoof overpeinst materiële beloning versus spirituele waarden, waarbij het spel van licht en schaduw op zijn gezicht de beweging van zijn gedachten suggereert. Geschilderd voor de belangrijke Siciliaanse verzamelaar Antonio Ruffo, verwijst het werk ook naar Aristoteles' vergelijking tussen tast and zicht als middel om kennis te vergaren.
Ruffo was een gretige verzamelaar; bij zijn dood had hij 364 schilderijen, inclusief werk van Van Dyck, Sint Rosalie bemiddelt voor door de plaag geteisterden in Palermo (Saint Rosalie Interceding for the Plague-Stricken of Palermo). Hoewel hij zijn uiterste best deed om werken van beroemde meesters te verzamelen, verliet Ruffo zelden Messina. Hij bestelde zijn werken via een agent, Giacomo di Battista, die zaken deed met de welvarende Amsterdamse zakenman Cornelis Gijsbrechtsz. Het werk werd kort na aflevering opgenomen in Ruffo's verzameling (1657) als een figuur van halve lengte van een filosoof, mogelijk Aristoteles of Albertus Magnus.
Ruffo bestelde ook begeleidende schilderijen van Rembrandt. Het betreft Alexander de Grote uit 1661 (nu verloren gegaan) en een fragment van Homerus (Mauritshuis, Den Haag), gedateerd 1663.
Als je van Rembrandts kunst houdt dan moet je de schilders huis eens bezoeken in Amsterdam! Vang een glimp op in het artikel "8 Redenen om het Rembrandt huis in Amsterdam te bezoeken.