Draaimolen

Dit kunstwerk dateert van het hoogtepunt van de Eerste Wereldoorlog, het onderwerp van dit schilderij. Mannen en vrouwen in stijve houdingen huilen met een open mond en lijken vast te zitten op een carrousel die eindeloos ronddraait. Gertler was een dienstweigeraar. Hij woonde in de buurt van de Londense Hampstead Heath tijdens de winter van 1914-1915 en werd wellicht geïnspireerd door een jaarlijkse kermis voor gewonde soldaten. Een brief van de schrijver D.H. Lawrence aan Zoe Akins van 15 september 1915 beschrijft het als volgt: "Vandaag vindt er een kermis voor de gewonde soldaten plaats en we zien talloze gewonden in hun helderblauwe uniformen en rode sjaals, en muziekspelers, en schommelschepen en we horen luidruchtig vermaak. Het is vreemd." Zowel de kleuren als zijn opmerking over het vreemde contrast tussen gewonde soldaten en het plezier van het publiek verbinden deze opmerking met het schilderij van zijn vriend Gertler. De kermisattractie, die traditioneel wordt geassocieerd met plezier en vermaak, wordt op gruwelijke wijze omgevormd tot een metafoor voor de meedogenloze militaire machine. Gertier legt uit: "De laatste tijd is de hele gruwel van de oorlog mij opnieuw komen opzoeken."