Apollo en Daphne

Op deze dag in 1598 werd Gian Lorenzo Bernini, een Italiaanse beeldhouwer en architect en een van de makers van de barokke beeldhouwstijl, geboren. 

Bernini hakte machtige goden en heilige martelaars in marmer uit, zoals veel grote beeldhouwers die in de klassieke stijl werkten dat vóór hem deden. Hij begiftigde zijn almachtige onderwerpen echter met een bijzonder menselijk aspect, door in hun vormen en uitdrukkingen gepassioneerde emoties en vleselijke driften te houwen -- en zo daadwerkelijk een revolutie teweeg te brengen in de driedimensionale kunst en de weergave van het lichaam.

Apollo en Daphne (1622-25), algemeen beschouwd als Bernini's eerste meesterwerk, portretteert de climax van het mythologische Griekse verhaal beschreven in Ovidius' boek Metamorfosen. Het toont Apollo die Daphne liefdevol achtervolgt, die dan weer zijn avances afweert. Wanneer ze naar haar vader (de riviergod Peneus) om hulp roept, lost hij de situatie op door haar op magische wijze in een boom te veranderen. In Bernini's vertolking wordt de urgentie en passie van Apollo's achtervolging (veroorzaakt door de pijl van Cupido) overgebracht door de verwaaide doek die slechts zijn lendenen bedekt en door zijn gespannen romp, terwijl hij verlangend naar Daphne reikt. Op haar beurt is Daphne's onschuld vastgelegd in haar bijna naakte lichaam; haar angst in een gespannen, uitgestrekte arm en open mond; en haar transformatie in het haar dat vervormt in takken en haar tenen in wortels. 

Deze sculptuur was aanstootgevend voor sommigen in de katholieke kerk, maar voor anderen (inclusief kardinaal Scipione Borghese, die opdracht gaf voor dit werk) was het de meest bekwame, realistische weergave van het lichaam dat ze hadden gezien.

PS Bekijk hier onze lijst van vijf vlezige sculpturen die tot leven zouden kunnen komen!