John William Waterhouse
Dit dramatische schilderij illustreert een hoofdstuk uit de reis van de Griekse held Odysseus, zoals verteld door de klassieke Griekse dichter Homerus in zijn heldendicht de Odyssee. De tentoonstellingscatalogus van de Britse Koninklijke Academie uit 1891 vat dit verhaal van Homerus als volgt samen:
De sirenen, die met hun melodieuze stemmen alle zeelieden verleidden tot vernietiging ... waren, volgens de klassieke traditie, wezens met het lichaam van een vogel en het hoofd van een mooie vrouw ... Hen was verteld door het orakel dat eenieder die zou passeren zonder acht te slaan op hun liederen, ten onder zou gaan. Ulysses [de Romeinse naam voor Odysseus], gewaarschuwd door Circe, stopte de oren van zijn metgezellen vol [met was] en beval dat hijzelf vastgebonden moest worden aan de mast, om zo succesvol de fatale kust te kunnen passeren.
Echter, Homerus gaf geen fysieke beschrijving van het uiterlijk van de sirenen. Om authenticiteit in zijn schilderij te verkrijgen, wendde Waterhouse zich tot een geschilderde representatie van Homerus' verhaal op een antieke Griekse vaas in het British Museum in Londen. De vaas toonde de sirenen als gevleugelde en geklauwde vogels met menselijke gezichten; een concept dat door Waterhouse werd geadopteerd, maar als een verrassing kwam voor het Victoriaanse publiek dat meer gewend was om deze mythische wezens als bevallige zeemeerminachtige nimfen te zien.
Meer mythologische onderwerpen? Lees over de Top 5 van Zeus’ vrijsters en hun dolle verhalen!