Carroña (Aas)

Stel je voor dat je een prachtig verfijnde kroonluchter van geblazen glas maakt ... en die dan opzettelijk op de grond laat vallen. Dat is exact wat de Spaanse kunstenaar Javier Pérez deed met zijn provocatieve en schokkende werk, Carroña (Aas). De gebroken bloedrode luchter stelt een karkas voor waarop opgezette kraaien, met scherven glas in hun snavels, hongerig zijn neergestreken; ze staan klaar om het te verslinden. Uit het inslagpunt loopt een breed spoor van scharlaken en gele stukken glas, die in het rond gespetterd bloed en plasma voorstellen. Het is een ontzettend en uitermate dramatisch tafereel.

De kleur rood en zijn symbolische interpretaties fascineren de in Barcelona gevestigde kunstenaar, net als de tegengestelde thema's schoonheid en weerzin, spiritualiteit en lichamelijkheid, en schepping en vernietiging (en het daarmee samenhangende motief van metamorfose). Naast glas, hars, brons, latex en porselein heeft Pérez nog onwaarschijnlijkere materialen gebruikt in zijn installaties, zoals paardenhaar, ingewanden en cocons van de zijderups; ze onderzoeken de vergankelijkheid en de cyclische aard van het leven.

Pérez' beeldspraak in dit werk, dat doet denken aan Edgar Allan Poe, symboliseert de neergang van de befaamde, eeuwenoude Venetiaanse glasindustrie. Deze industrie verhuisde van Venetië naar het nabijgelegen eiland Murano in 1291 en kende daar zijn hoogtijdagen in de 16e eeuw. De ontwikkeling van Engels en Boheems kristal in de eeuw daarop zorgde voor een terugloop. En toen Napoleon in 1807 de glasfabrieken sloot betekende dat bijna het einde voor de beroemde glasblazers. Hoewel de industrie decennia later nieuw leven werd ingeblazen, kent hij nu opnieuw een terugval door de krimpende vraag en concurrentie van nabootsers.

Pérez maakte dit treffende werk op Murano in 2011.

- Martina Keogan

PS Glas heeft een plek gevonden in de moderne kunstwereld. Bekijk hier enkele prachtige voorbeelden!