Eva Bonnier
Eva Bonniers afbeeldingen van terminale ziekte geeft ons hier een alledaags perspectief, waarmee de kunstenaar de stereotypische burgerlijke vrouwelijke idealen van die tijd uitdaagde. Vrouwen werden neergezet als "onderwerp" met een sterke integriteit en niet als fragiele objecten. In "Reflectie in Blauw" uit 1887 zijn de figuren geschilderd vanuit een realistisch perspectief, waardoor wij in dezelfde kamer als de zieke persoon geplaatst worden. Rond het begin van de 20e eeuw waren herstellende vrouwen een populair kunstthema. Deze afbeeldingen moeten worden gezien in het heersende beeld en opbouw van vrouwelijkheid en daarmee in het gestandaardiseerde van het vrouwelijke lichaam. In de 19e eeuw ontstonden er twee sleutelbeelden van vrouwen: de zwakke, gevoelige en psychosomatische vrouw uit de hogere kringen en de sterke, gevaarlijke en besmettelijke vrouw uit de lagere klasse. De "Herstellende" (in het Engels "Covalescent" geschilderd door Jenny Neström, dit schilderij lieten we hier eerder zien bekijk hiervoor ons Archief) werd een symbool voor vrouwelijke fragiliteit en daarmee bewijs voor het onvermogen van vrouwen om deel te nemen aan het publieke leven. Deze beelden kunnen worden gezien als een reactie op de emancipatie van vrouwen op dat moment en als een poging om hen terug te krijgen naar het huis en de privésfeer. Maar in de Noordse regio kon men vele honderden vrouwelijke kunstenaars en schrijvers vinden in deze periode. De vrouwelijke kunstenaars in Zweden waren bevoorrecht ten opzichte van hun zusters in Europa, aangezien ze toegang hadden tot een academische opleiding. Het vrouwendepartement van de Koninklijke Zweedse Academie voor de Schone Kunsten in Stockholm opende in 1864 en deze professionele vrouwen hadden een grote invloed op het culturele leven van die tijd. Ze veranderden zowel de kijk op de rol van de kunstenaar als die op het familieleven van de middenklasse, en door dit te doen deden ze de norm van de mannelijke kunstenaars op zijn grondvesten schudden.
We presenteren het werk van vandaag, dat behoort tot de collectie van het Nationalmuseum in Stockholm, met dank aan Europeana, die zich enorm inzetten om de vrouwelijke kunstenaars uit het verleden te promoten. Als herinnering: we vieren Women's History Month deze maand!
PS Hier kun je lezen over kunstenaars die leden aan mentale ziektes (en hoe het hun kunst beïnvloedde).