Paard in een landschap

Franz Marc had een nauwe band met dieren, vooral paarden. Op de weiden in het Beierse laaggebergte bij Kochel, Lenggries en Sindelsdorf zag hij dieren waarvan hij talrijke schilderijen, studies en tekeningen maakte. Hij zag zichzelf zeker niet als een dierenschilder in de academische traditie. In tegendeel, hij was geïnteresseerd in een levend wezen waarvan hij het innerlijke leven wilde weergeven om zo dichter bij het geheim van het leven te komen. Dieren in een landschap waren voor de kunstenaar een brug tussen mens en natuur, waarvan hij de verloren eenheid wilde herstellen. Volgens hem hadden alleen dieren een "ongerepte grootsheid" behouden. Vanuit deze denkwijze ontwikkelde Marc een autonomie van kleur en vorm. De scherpe hoeken van het paardenlijf op de voorgrond en de kop in het midden van het doek lopen over in een horizonloos landschap op de achtergrond. Alle elementen samen vormen een ruim en intensief kleurenpatroon.