Bode-Museum

Het Bode-Museum werd in 1904 geopend onder de naam Kaiser-Friedrich-Museum. Het museum bevindt zich op het Museumeiland in het historische centrum van Berlijn. Het gebouw staat op de lijst van Werelderfgoed van UNESCO. In 1956 werd het museum door de toenmalige DDR-regering omgedoopt in Bode-museum. Wilhelm von Bode (1845-1929) was de initiator van dit kunstmuseum. Hij was een belangrijke kunsthistoricus, museumdeskundige en vanaf 1905 algemeen directeur van de Berlijnse musea. Hij wordt beschouwd als mede-oprichter van het moderne stelsel van musea. Met onvermoeibare toewijding bracht hij rond 1900 talloze kunstschatten bijeen, bracht hij nieuwe verzamelgebieden tot stand en ontwikkelde hij nieuwe vormen van museumpresentatie. De Berlijnse Staatsmusea danken hun prominente positie tussen de grote collecties van mondiale betekenis grotendeels aan hem.

Het Bode-Museum huisvest de beeldencollectie, het museum van Byzantijnse kunst, ongeveer 100 werken van de Gemäldegalerie en het muntenkabinet. Het museum, van indrukwekkende neo-barokke architectectuur, toont kunstschatten uit meer dan 15 eeuwen. Rond de 1.700 beeldhouwweken worden getoond in een expositieruimte van bijna 6.200 m², waarmee het overgrote deel van de ongeveer 70 kamers wordt ingenomen. Het muntenkabinet, gehuisvest in zes kamers, is een van de grootste numismatische collecties ter wereld. Behalve munten, behoren ook medailles tot de meest belangwekkende voorwerpen in het muntenkabinet.

De beeldencollectie is een van de grootste en oudste van de wereld. Deze biedt een totaaloverzicht van de Europese kunsthistorie tot de romantiek en het vroege classisisme. Naast werken uit de late antieke tijd, bevat de collectie Duitse, Franse, Nederlandse, Italiaanse en Spaanse beelden. In de collectie ligt de nadruk op de Duitse gothiek en renaissance en op de Italiaanse vroege renaissance. Hoogtepunten zijn het reliëf van de Pazzi Madonna (circa 1420) van Donatello, Satyr met panter (1615) van Bernini en Dansend meisje met cymbalen (1812) van Antonio Canova.

Het Byzantijns museum heeft vier kamers met kunstwerken uit de derde tot en met de negentiende eeuw. Het bekendste werk uit deze collectie is het San Michele apsis mozaïek, waarin Christus staande tussen de gevleugelde aartsengelen Michael en Gabriël is afgebeeld. Een heel bijzonder voorwerp is Het balspel dat werd gevonden bij de paardenrenbaan in Constantinopel in 1834. Tot op heden is dit het enige bekende voorbeeld van een antieke 'gokkast', waarop paardenraces konden worden gespeeld en weddenschappen konden worden afgesloten. Een van de meest geheimzinnige werken is het reliëf dat De bevrijding van een stad weergeeft. Waarschijnlijk heeft het betrekking op een historische gebeurtenis, maar hiervoor is nog nader onderzoek noodzakelijk.

Het museum was in de periode 1997-2006 gesloten om het gehele gebouw  naar de eisen van deze tijd te restaureren. Deze volledige opknapbeurt kostte 156 miljoen euro. In 2019 telde het museum rond de 260.000 bezoekers.