Paul Lemoyne

Ingres was een van de grootste portretschilders uit de geschiedenis. Zoals veel grote portretkunstenaars, waaronder Gainsborough en Sargent, kwam hij uiteindelijk klagen over de eisen van portretschilderen. In Ingres' geval was het creëren van gelijkenissen een altijd aanwezige en noodzakelijke afleiding van de grootschalige historische, mythologische en religieuze schilderijen die zijn ambitie als schilder dreven. Ingres' student Robert Balze beschreef zijn werkroutine bij het uitvoeren van zijn portrettekeningen, die elk vier uur in beslag namen, als "anderhalf uur in de ochtend, dan twee en een half uur in de middag, zeer zelden retoucheerde hij de volgende dag. Hij vertelde me vaak dat hij de essentie van het portret begreep tijdens een lunch met het model dat, minder op de hoede, natuurlijker werd.” Ingres tekende zijn portrettekeningen op velijnpapier, dat een glad oppervlak opleverde dat heel anders was dan het geribbelde oppervlak van geschept papier (dat tegenwoordig echter soms "Ingres-papier" wordt genoemd).