Pejzaż z domem i oraczem

Krajobraz ten jest niezwykły ze względu na podwyższony, niemal z lotu ptaka punkt widzenia. Taki kąt można uznać za próbę spojrzenia na świat w stylu japońskim, co byłoby naturalne dla artysty mającego obsesję na punkcie Japonii. Nie możemy tu jednak mówić o znaczącym wpływie wschodu; spojrzenie Van Gogha było osobiste i wynikało z jego własnych wrażeń. Dynamika wyróżniająca to płótno jest obca pejzażom Dalekiego Wschodu. Obraz ma ogromną energię wewnętrzną. Przecinające się przekątne tworzące granice pól i zaorane bruzdy, kontury dachów, rząd cyprysów - takie wektory obciążają kompozycję, ale nie na tyle, by zaburzać jedność całości. To studium z natury. Kolorystyka obrazu i prace, które wykonują postacie, wskazują, że powstał on jesienią, kiedy Van Gogh pracował nie tylko na terenie szpitala, ale także poza nim.