Ukończenie tego obrazu zajęło Courbetowi cztery lata pracy z wyobraźni, z czego był bardzo dumny. Artysta sportretował siebie w wieku 23 lat z czarnym psem, którego otrzymał w prezencie od przyjeciela.
Courbet schlebia tu własnej próżności prezentując się w jedwabnym płaszczu i z książką, dając widzowi do zrozumienia, że czyta. Na tym obrazie, jak na wielu innych, Courbet stara się skonstruować swoją tożsamości, malując na swojej twarzy wyraz dumy i nieugiętości. Był to pierwszy obraz artysty zaprezentowany w Salonie, w 1844 r.