Caspar David Friedrich
Mężczyzna z pochyloną głową spaceruje samotnie w srebrzystej, zimnej, księżycowej nocy, kontemplując megalityczny grobowiec i jego ukryte przesłanie o śmierci. Jest zima i przyroda wokół niego umiera. Bezlistne drzewa wyłaniają się z tyłu jak zjawy, ale gaj zielonych dębów przedzierających się przez mgłę w tle, niesie obietnicę życia. Przybywający księżyc, wysoko na niebie, również stanowi przeciwwagę dla śmierci, symbolizując Chrystusa i obietnicę odrodzenia dla artysty Caspara Davida Friedricha.
Friedrich był częścią niemieckiego ruchu romantycznego; jego głęboko osobista i introspektywna wizja odnosiła się do tematów chrześcijańskich poprzez analogie oparte na cyklach przyrody. Spacer o zmierzchu należał do niewielkiej grupy prac, które Friedrich wykonał przed ciężkim udarem w 1835 roku. Obraz uosabia zarówno melancholię, jakiej doświadczył w tym okresie, jak i pocieszenie, jakie odnalazł w wierze chrześcijańskiej.