Koszmar

Obraz ten był analizowany na wiele sposobów w odniesieniu do początków gotyku w sztuce, ale również w porównaniu do znaczenia w jego życiu i relacji z Godwins, w tym Mary Shelley. Kiedy obraz ten został wystawionypo raz pierwszy, malarstwo miało być wzniosłym, heroicznym tematem historycznym, malowniczymi pejzażami, pochlebnymi portretami arystokracji (lub innymi słowy, uduchowione). Ale malarstwo Fuseliego sugerowało dziwne siły, których nie możemy ani w pełni zrozumieć, ani kontrolować. Interpretacje Koszmaru były bardzo zróżnicowane. Płótno zdaje się przedstawiać jednocześnie śniącą kobietę i treść jej koszmaru. Inkubus i głowa konia nawiązują do współczesnego przekonania i folkloru o koszmarach, ale niektórzy teoretycy przypisali im bardziej konkretne znaczenia. Współcześni krytycy byli zaskoczeni jawną seksualnością obrazu, która od tego czasu jest interpretowana przez niektórych badaczy jako antycypująca freudowskie wyobrażenia o podświadomości. Dla współczesnych widzów Koszmar odwoływał się do relacji inkuba i konia (z ang. mare - klacz) do koszmarów. Prawdopodobnie praca ta została zainspirowana budzącymi się snami Fuseliego i jego współczesnych, którzy odkryli, że doświadczenia te związane są z wierzeniami ludowymi, jak germańskie opowieści o demonach i czarownicach, które opętały ludzi śpiących samotnie. W tych opowieściach mężczyzn odwiedzały konie lub wiedźmy, z czego wynikały określenia "hag-riding" (jazda na wiedźmie) i "mare-riding" (jazda na klaczy), a kobiety wierzyły, że uprawiają seks z diabłem. Etymologia słowa "koszmar" nie odnosi się jednak do koni. Raczej słowo to pochodzi od mara, skandynawskiego mitologicznego terminu odnoszącego się do ducha wysyłanego by dręczyć lub dusić śpiących. Wczesne znaczenie "koszmaru" obejmowało doświadczanie przez śpiącego ucisku na klatce piersiowej połączone z paraliżem przysennym, dusznością lub uczuciem strachu. Dzieło przedstawia różne obrazy związane z tymi ideami, przedstawiając głowę klaczy i demona przykucniętego na kobiecie.