Młoda kobieta z ibisami

To zapadające w pamięć dzieło zyskało sławę na wystawie retrospektywnej Edgara Degasa, otwartej w Muzeum między 1988 i 1989 rokiem, zaskakując widzów swoim istnieniem. Sława baletnic, kąpiących się i dżokejów Degasa przyćmiła początek jego kariery, kiedy to najbardziej pragnął być malarzem historycznym, niczym dwaj jego idole, Ingres i Delacroix. Wiedziony przykładem Pierre’a Puvisa de Chavannesa i jego bliskiego przyjaciela, Gustave’a Moreau, młody Degas starał się stworzyć sceny, które tworzyłyby nastrój odległych czasów i miejsc. Ten temat mógł zasugerować Degasowi Moreau - wcześniejszy zanotowany tytuł brzmi Młoda Egipcjanka karmiąca ibisy. Rozpoczęte prawdopodobnie zimą lub wiosną 1857/1858 roku w Rzymie, płótno zostało przewiezione do Paryża, gdzie Degas mógł dodać orientalny krajobraz. Poza kobiety wzorowana jest na obrazie Hippoyte’a Flandrina Śnienie, wzorowanego z kolei na postaci Stratonice ze słynnego obrazu Ingresa Antiochus i Stratonice (Musée Condé, Chantilly). W przeciwieństwie do skrupulatnie wykończonych postaci, draperii i pejzażu miejskiego, płomienne ibisy są tylko naszkicowane. Degas nie zdołał ukończyć wielu swoich wczesnych płócien, z których większość, podobnie jak to, zachował aż do śmierci.