Leżąca kobieta na skórze lamparta

W poprzednie Środowe myśli o sztuce zastanawialiśmy się, jak sztuka wkraczając w XX wiek zaczęła akceptować szerszą granicę w swoich tematach, technikach i przedmiotach, wyzwalając filozofię zmiany paradygmatu - od doskonałości i piękna - do estetyka i koncepcji. Nowoczesne płótno stworzyło miejsce na przyjęcie subiektywnego tonu, dlatego wyrażenia użyte do zdefiniowania sztuki były bardziej abstrakcyjne i szerokie. „Estetyczny”, klasycznie nazwa nadana filozofii artystycznej i pięknej, posłużył teraz jako przymiotnik określający dzieła. Ale nawet dzisiaj, jeśli mamy znaleźć „estetykę” w angielskim tezaurusie, prawdopodobnie przeczytamy to: wdzięczny, elegancki, wykwintny, piękny, atrakcyjny, przyjemny, śliczny, stylowy, artystyczny, gustowny, w dobrym guście. Czego więc szukalibyśmy, gdybyśmy poszukiwali estetycznego dzieła sztuki? Może Leżąca kobieta na skórze lamparta Otto Dixa? Odpowiedzi poszukamy w przyszłym tygodniu :)