Jaskinia Spleen - Aubrey Beardsley

Ten rysunek był ilustracją do wiersza heroikomicznego Alexandra Pope'a "Gwałt na Kosmyku". Przedstawia scenę w której Umbriel, złośliwy gnom schodzi do Jaskini Spleen (Śledziony) aby zabrać worek weschnień i flakon łez, żeby przedłużyć cierpienie Bellindy po tym, jak odcięto jej kosmyk włosów. Zgodnie z duchem art nouveau, scena jest bardzo bogata, pełna ornamentów, zawijasów, złożonych kostiumów i dekadencji. Beardsley rozrzedza i zagęszcza linie aby stworzyć przestrzenie pośrednie pomiędzy czernią i bielą. Kierunek linii również jest kluczowy w wytworzeniu ruchu na rysunku i poruszenia w scenie. Ponadto, kierunek zbiegania się linii sugeruje nieistotność jednego kosmyka włosów utraconego przez Bellindę. Jeden kosmyk mógł się łatwo zgubić w świecie długich włosów i licznych linii. To analogicznie podkreśla przesłanie Pope'a: jak groteskowa jest Bellinda, która tak martwi się utratą kosmyka. 'Jaskinia Śledziony' oddaje też fascynację Beardsley'a mitologią i groteską, to wyraźna faza, którą wówczas przeżywał. Napisał:'Wszystko widzę w groteskowy sposób. Kiedy idę na przykład, do teatru rzeczy tworzą się przede mną, tak jak je rysuję -  ludzie na scenie, światła rampy, wymalowane twarze i zainteresowanie widowni w lożach i na balkonach. Wszyscy oni wydają mi się dziwni i obcy. Zawsze znajdowałem w tym inspirację".