Mężczyzna w Niebieskim Czepku

Portret Mężczyzny w Niebieskim Czepku (lub Portret Mężczyzny w Niebieskim Kapturze, wcześniej znany jako Portret Jubilera lub Mężczynza z Pierścionkiem) namalowany przez wczesnoniderlandzkiego Jana van Eycka, jest bardzo niewielkim portretem na drewninym panelu, przedstawiającym nieznanego mężczyznę. Obraz został zamówiony w 1430 r. Zawiera wiele elementów typowych dla świeckich portretów tworzonych przez van Eycka, m.in. nieco zbyt dużą głowę, ciemne i jednowymiarowe tło, aptekarską dokładność w oddaniu drobnych szczegółów i tekstur na twarzy mężczyzny i iluzjonistyczne przedmioty. W okresie Północnego Renesansu artyści nie nadawali tytułów swoim dziełom, więc jak każdy portret osoby, której tożsamość przepadła, obraz dorobił się przez lata wielu podobnych tytułów. Bardzo długo przypuszczano, że pierścionek w w prawej ręce mężczyzny ma wskazywać na jego zawód jubilera lub złotnika, co znajdowało odzwierciedlenie w tytułach nadawanych obrazowi. Od niedawna jednak, pierścionek jest interpretowany jako symbol zaręczyn, zatem historycy i publikacje skupiają się na kolorze i nakryciu głowy modela. Obraz przypisano van Eyckowi pod koniec XIX-go wieku. Było to kwestionowane przez niektórych historyków sztuki do czasu czyszczenia, w 1991 r. kiedy to obraz został sfotografowany w podczerwieni i ujawnił szkic i medoty pracy z farbą olejną bez wątpliwości wskazujące na autorstwo van Eycka.