Obraz

W późnych latach dwudziestych Miró zakwestionował farbę jako medium i zaczął poszukiwać nowych środków wyrazu. Później, podczas pracy nad obrazami na płycie pilśniowej, uświadomił sobie pewne poetyckie właściwości tego materiału i wyczuł ich estetyczny potencjał. Miró dążył do przenikania się materiałów, które często wydaje się narzucone siłą. Kontrast materiałów ( żywica, czarna pasta do butów, smoła i piasek, obok farb olejnych) oraz chropowate podłoże "masonitu" wyrażają gwałtowność wykonania.