Rozkład Trwałości Pamięci

Dali wiele razy powtarzał motyw topniejących zegarów, przede wszystkim w Rozkładzie Trwałości Pamięci z lat 50. XX wieku. Chociaż mierzy on zaledwie 10 na 13 cali, ma wiele nawiązań do pierwszego dzieła, choć z zatopionym pejzażem, przedstawiającym zmiany w krajobrazie zarówno nad, jak i pod wodą. Podczas gdy niektóre interpretacje mówią, że przedstawia on Teorię Względności Einsteina, inne teorie twierdzą, że reprezentuje ona nowo pojawiające się idee mechaniki kwantowej i nadejście ery cyfrowej. W swojej późniejszej karierze Dali stworzył wiele litografii oraz rzeźb z wariantami miękkich zegarów.