Kwiaty na brzegu rzeki w Argenteuil

To namalowane w roku 1877 dzieło przedstawia promenadę w Argenteuil, patrząc z brzegu Sekwany w dół rzeki.  Monet przeprowadził się do Argenteuil, na przedmieścia Paryża, w 1871 roku i mieszkał tam przez sześć lat. Zainspirowany malowniczą scenerią Sekwany, która harmonijnie współistniała z symbolami współczesnego życia, takimi jak kominy, wioślarze czy eleganccy spacerowicze, namalował wiele widoków okolicy.

W latach siedemdziesiątych XIX wieku Argenteuil rozkwitało wraz z rosnącą modernizacją i industrializacją i było jednym z najszybciej rozwijających się regionów w okolicy Paryża.  Wraz z postępem parowców i kolei droga w Argenteuil biegnącą wzdłuż Sekwany stawała się popularną promenadą, bardziej niż szlakiem handlowym, jak to miało miejsce w przeszłości.  W tym czasie Monet często eksperymentował z wysoką linią horyzontu i ta właśnie kompozycja jest zdominowana przez dziką roślinność na pierwszym planie z zaledwie połową płótna otwierającą się na widok rzeki i nieba nad nią.  Przeciwległy brzeg zajmowały tartak, garbarnia, fabryka żelaza, a także otaczające je domy mieszkalne.  Monet postanowił jednak wyciąć niektóre z elementów uprzemysłowionego świata ze swojego obrazu. Starannie wybrał swój punkt widzenia, aby wyretuszować codzienny ruch handlowy na Sekwanie oraz  fabryki z ich kominami, a także zmaksymalizować naturalne elementy przyrody. Czyniąc to Monet chciał uchwycić ustronną, spokojną atmosferę, która charakteryzowała ten obszar, gloryfikując jego sielankową, dziewiczą przeszłość nie zaś gwarną, zmodernizowaną teraźniejszość. W 1877 Monet namalował tylko cztery płótna Argenteuil i wszystkie one przedstawiają miasto i rzekę z podobnego punktu widokowego.