Wszystko jest marnością

Charles Allan Gilbert narysował tę iluzję optyczną w 1892 roku, gdy miał 18 lat.  Kiedy sprzedał ten rysunek do Life Magazine został on powielony drukiem, dzięki czemu stał się sławny.  Jest to niejednoznaczna optyczna iluzja, w której można zaobserwować więcej niż jeden obiekt.  Koncentrując się na szczegółach widzimy kobietę i jej odbicie w lustrze, ale patrząc na ogólny obraz, rozpoznajemy ludzką czaszkę.  Wyrażenie „wszystko jest marnością” pochodzi z Księgi Kaznodziei z chrześcijańskiej Biblii.  Odnosi się do próżności i dumy człowieka.  Symbolicznie "próżność" od dawna była prezentowana w sztuce jako kobieta zajęta swoim pięknem, zaś "vanitas" jako ludzka czaszka reprezentująca przemijalność życia.  Jest to również określane jako "memento mori" (łac. „pamiętaj, że umrzesz”), dzieło przypominające ludziom o ich śmiertelności.  Jeśli spojrzymy z bliska na fragment obrazu Wszystko jest marnością, czaszka nie jest widoczna; widzimy tylko szczegóły kobiety siedzącej przy toalecie.  Ale kiedy poszerzymy nasz punkt widzienia to zdamy sobie sprawę z obecności czaszki, a wtedy nawet nie widząc całego obrazu, nie możemy przestać jej dostrzegać.