Cuevas de las Manos (Grota Rąk)

Ulotność, ograniczenie w czasie i przestrzeni, wszystko dla mnie i inność dla innych - jaka jest historia "Mnie"? Jedyne co masz wspólnego ze wszystkim co cię spotyka to ty sam/a. W pewien sposób, twoja świadomość tworzy to co odbierasz jako świat. Wewnętrzne "ja" jest tak złożone, że potrafi sobie uświadomić, że nie doświadczy śmierci, jest w stanie uchwycić zagadnienie, kiedy odchodzą inni ale samo nie będzie w stanie jej odczuć. A jednak potrzeba utrzymywania własnej jednostkowości jest pierwotna, ludzie od wieków mówią "to jestem Ja". Patrząc na te wiekowe odciski rąk, ciężko sobie uświadomić, że pochodzą od ludzi, z ich nadziejami i lękami, marzeniami i historiami, z poczuciem ja takim jak twoje a nawet z własnym imieniem. Ale ponieważ nie wynaleziono jeszcze pisma, ludzie musieli poczekać do czasów Mezopotami aby przyszłość mogła nazywać ich imionami wyciętymim w kamieniu. Imiona są prawie jak definicje, tych którzy je noszą a najstarsze znane znaleziono na glinianej tabliczce sprzed 5000 lat, podpisanej przez księgowego. Od tego czasu, imiona stały się symbolami pamięci swoich właścicieli i noszono je z dumą. W jednym z epizodów Odysei Homera, Odyseuszowi udaje się oszukać Polifema, jednookiego syna Neptuna, przedstawiając się jako "Nikt" aby uciec z wyspy. Ale kiedy udaje mu się powrócić na statek, zamiast skorzystać z bezpiecznej anonimowości, woła do potwora "To Odyseusz cię oszukał!", ujawniając swoją tożsamość i skazując się na zemstę Neptuna. Rozróżnienie, które dziś wprowadzamy pomiędzy artystą a rzemieślnikiem, nie było jasne aż do czasów Renesansu. Sztuka miała pokazywać rzeczywistość, odzwierciedlać raczej niż "poprawiać", więc wizja twórcy nie była istotną kwestią. Od narodzin Antropocentryzmu, indywidualna wizja nabrała znaczenia i artyści zaczęli czuć, że ich prace wyrażają unikalną wewnętrzną rzeczywistość, nierozerwalnie związaną z ich osobowością. Następnie zaczęli podpisywać obrazy, dając początek dzisiejszemu pojęciu natchnionej osoby, tworzącej dzieło. Artyści tacy jak Giotto, Botticelli, Pollaiuolo czy Piero della Francesca byli jednymi z pierwszych, którzy podpisywali się imieniem. W epoce tłumów, w której masy przemawiają głośniej niż indywidualność, czyje imiona przechowa przyszłość?

- Artur Deus Dionisio (zdecydowanie NIEznający odpowiedzi)