Bez tytułu (Czerwony, pomarańczowy)

Muszę przyznać, że nie przepadam za sztuką abstrakcyjną. Ale Mark Rothko jest dla mnie wyjątkiem. Mark Rothko jest ściśle utożsamiany ze Szkołą Nowojorską, kręgiem malarzy, który wyłonił się w latach 40. ubiegłego wieku jako nowy zbiorowy głos w sztuce amerykańskiej. W ciągu swojej trwającej pięć dekad kariery stworzył nową, porywającą formę malarstwa abstrakcyjnego. Jak widać, prace Rothko charakteryzują się rygorystyczną dbałością o elementy formalne, takie jak kolor, kształt, równowaga, głębia, kompozycja i skala, a mimo to nie chciał on rozpatrywać swoich obrazów wyłącznie w tych kategoriach. Wyjaśniał: "Wśród malarzy panuje powszechne przekonanie, że nie ma znaczenia, co się maluje, byle tylko było to dobrze namalowane. To jest właśnie esencja akademizmu. Nie ma czegoś takiego jak dobre malarstwo o niczym". Rothko traktował swoje obrazy jako żywe organizmy: kolor był dla niego czymś głęboko ludzkim i zmysłowym, a jednocześnie stanowił bramę do transcendentalnego doświadczenia. Obraz Bez tytułu (Czerwony, pomarańczowy) chyba najlepiej opisuje "klasyczne" podejście Rothko do kompozycji obrazu, które stopniowo rozwijał od końca lat 40. Dziś na stronie Daily Art Magazine można przeczytać przepis Rothko na dzieło sztuki - jego składniki - sposób wykonania - recepturę. Jest to świetne uzupełnienie, które pomaga zrozumieć filozofię Rothko stojącą za jego sztuką. Życzymy miłego weekendu!