Noc

To już dziś! Jak może już wiecie, w każdą niedzielę tego miesiąca prezentujemy kolekcję Muzeum Sztuki w Bernie (Kunstmuseum Bern), w Szwajcarii. To nasza trzecia wspołpraca we wrześniu. :)

Obraz Noc Ferdinand Hodlera wydaje się pesymistyczny i mroczny. W jednostajnym krajobrazie, w otoczeniu siedmiu uśpionych postaci, silny mężczyzna walczy z zakapturzoną, czarną postacią. To uderzające, że postać w centrum obrazu, gwałtownie przebudzona z koszmaru, ma podobne rysy twarzy co Ferdinand Hodler. Ciemna zakapturzona postać uosabia śmierć jako pogłębiony sen. Obraz odzwierciedla strach artysty przed śmiercią, która prześladowała go od dzieciństwa, jako rezultat licznych rodzinnych tragedii. To również wyjaśnia dlaczego na odwrocie obrazu Hodler napisał:"Wielu jest tych, którzy kładą się wieczorem lecz kto nie zbudzi się rano".

Hodler czuł się pokrzuwdzony i nierozumiany przez całe swoje życie. Po dzieciństwie spędzonym w skrajnym ubóstwie, musiał jako dorosły walczyć z dominującymi prądami epoki. Stworzył więc symboliczną reprezentację swojej egzystencji w obrazie Noc: jako walczący artysta, nierozumiany przez współczesnych, którzy śpią wokół niego. Jest to również reprezentacja skomplikownego życia uczuciowego Hodlera. W tym czasie artysta był rozdarty pomiędzy dwiema kobietami: tą, która leży po lewej stronie obrazu, to Augustine Dupin, kochanka artysty, zaś postać po prawej, to jego pierwsza żona Berta Stucki. Noc jest tu przedstawiona nie jako ciemność lecz jako sen. Kluczowymi elementami kompozycji są równoległe linie poziome, wzdłuż których spoczywają postaci oraz ich prawie symetryczne ułożenie. To wskazuje na wiarę Hodlera w formalną zasadę paralelizmu, w sposobach w jakie chce nadać swojemu obrazowi większą siłę odziaływania.

Noc nie została wystawiona w Musée Rath w Genewie w 1891r. z powodów moralnych. Po publicznym proteście, Hodler wystawił obraz w Pałacu Elektoralnym (Palais Electoral) i pobierał obłatę jednego franka za wstęp. Kontrowersje w prasie pomogły przyciągnąć tłumy. Zarobiwszy 1000 franków, Hodler mógł sobie pozwolić na wymarzoną podróż do Paryża, gdzie rozpoczeła się jego międzynarodowa kariera.