Szczyt Eiger

Alexandre Calame urodził się w Vevey w 1810 roku i dorastał w Genewie w dość ubogich warunkach. Jego pierwszą pracą była bankowość, lecz w wolnym czasie ciągle szkicował krajobrazy. Inny bankier, kiedy odkrył talent Alexandre, zapłacił za jego naukę u François Didaya, malarza alpejskich scen, który, choć był tylko trochę starszy od Calame, był wówczas dobrze znany. Nie minęło dużo czasu, a sława Calame'a przerosła sławę jego nauczyciela. Był znany w całej Europie, a jego prace dobrze się sprzedawały. W 1835 roku po raz pierwszy podróżował po Oberlandzie Berneńskim i często wracał tam latem. Tworzył szkice natury, które następnie przerabiał na obrazy olejne w swojej pracowni w Genewie. Dzisiejszy obraz przedstawia górzysty fragment Wysokich Alp. Punkt widokowy wybrany przez artystę leży tuż nad linią drzew - między alpejską łąką, znaną jako Wengernalp, a przełęczą Kleine Scheidegg. Szczyt Eiger jest w samym centrum dzieła. Ciemny wąwóz na pierwszym planie i efekt świetlny wschodzącego słońca nadają górom wysublimowany i niedostępny wygląd. Jaśniejsze zabarwienie tła podkreśla poczucie głębi. Sęp przesiaduje na skalistym zboczu niczym stróż. W przeciwieństwie do innych obrazów Calame przedstawiających niżej położone góry, na których często znajdziemy wodospady, ciemne chmury i zniszczone przez wichury sosny, ten widok jest spokojny: nie było tu dramatycznych zamiarów. Obraz oparty jest na rysunku piórem i atramentem z jednego ze szkicowników artysty. Jednak Calame'mu nie zależało na stworzeniu dokładnego odwzorowania rzeczywistości. Z tego powodu spadek światła jest ledwo widoczny na szkicu, a skały na pierwszym planie mają inny kształt. Calame wykonał także niewielkoformatowy obraz olejny, na którym Eiger jest widoczny z małego górskiego jeziora, umiejscowionego na środku naszego obrazu. Mniejsze dzieło nawiązuje do podobnego obrazu autorstwa pejzażysty z Neuenburga, Maximilien de Meuron'a, dobrze znanego Calame. Tamten obraz (de Meuron'a) uznano za pierwsze szwajcarskie przedstawienie krajobrazu w Wysokich Alpach. Malarstwo Alexandre'a Calame'a wpisuje się w tradycję romantyzmu, która przedstawia naturę z patosem jako potężną siłę. Dzieło zostało nabyte w 1921 roku z prywatnej kolekcji przez Gottfried Keller Foundation. Przed trafieniem do Kunstmuseum Bern w 2003, wisiało w ambasadach Szwajcarii w Paryżu i Helsinkach, a później w Izbie Rady Federalnej w budynku Parlamentu Federalnego w Bernie.