Albaydé

Albaydé został zainspirowany wierszem Victora Hugo „Fragmenty węża”. Jego nieskazitelne wykończenie, ostre linie i realistyczna paleta kolorów stawiają Albaydé Alexandre Cabanela w sercu doskonałości akademickiej. W rzeczy samej, Cabanel był jednym z ostatnich żarliwych akademików, zdeterminowanym, aby utrzymać ograniczenia i hierarchię Académie w obliczu radykalnych wyzwań, jakie stawiał jej między innymi Gustave Courbet. Cabanel nie pozwolił Édouard Manet'owi i wielu innym malarzom wystawiać swoich prac w Salonie w 1863 roku, co doprowadziło do powstania Salonu Odmów. Był także wielkim przeciwnikiem impresjonizmu. Cóż, nikt nie jest idealny.

W wierszu Victor Hugo pragnie „uroczych niczym u łani oczu Albaydé”. W sposób, który mocno nawiązuje do rozmarzonych aktów Ingresa, Cabanel przedstawił letargiczną postać Albaydé jako obiekt wizualnej przyjemności, a także alegorię. Albaydé zostało przygotowane w ramach tryptyku, którego tematem była niepewność towarzysząca przechodzeniu z młodości do dorosłości. Albaydé reprezentuje skrzywioną młodzieńczą niewinność. To fascynujące, że modelka jest przedstawiona jako uwodzicielska, choć rozczochrana, orientalna kurtyzana, w przestrzeni sugerującej zarazem islamski salon, harem oraz miejsce do spożywania opium.