Eva Watson-Schütze
Czasem trudno uwierzyć dlaczego niektórzy stali się sławni. Ale tak samo trudno uwierzyć w odwrotną sytuację. Gdy Eva Lawrence Watson urodziła się w 1867 roku, nic nie wskazywało na istotną rolę, jaką odegra. Urodziła się w nieznanych warunkach i pozostała w ukryciu aż do 16 roku życia, kiedy to zapisała się do Akademii Sztuk Pięknych Pennsylvania w Filadelfii, gdzie studiowała pod nadzorem Thomasa Eakinsa. Tworzyła akwarele i obrazy, ale nie wiadomo, czy miała jakiekolwiek zainteresowanie fotografią. Ale wyraźnie zdecydowała się w latach 1890-tych, chciała zostać fotografem.
Otwierając własne studio w 1897 szybko stała się znana z ekspresyjnego i graficznego stylu. Głęboko wierzyła w przyszłość kobiet w fotografii: “Będzie nowa epoka, a kobiety popędzą w stronę fotografii.” W roku 1898 wystawiła się podczas pierwszego Salonu fotograficznego w Filadelfii. Tam spotkała Alfreda Stieglitz, który był tam jurorem. A w 1900 roku sama była członkiem jury. Postrzegano ją jako równą innym członkom jury, w którego skład wchodzili Alfred Stieglitz, Gertrude Käsebier, Frank Eugene i Clarence H. White. Przedstawiła rekordową ilość odbitek podczas przełomowej wystawy Amerykańskich kobiet fotografów w Paryżu. Zauważyła jednak, że wolałaby, by jej praca nie była prezentowana jako 'twórczość kobiety'. Wolała być oceniana na podstawie umiejętności, a nie na podstawie płci. W 1901 roku poślubiła profesora Martina Schütze.
W 1902 zasugerowała pomysł stworzenia stowarzyszenia niezależnych i podobnie myślących fotografów Stieglitzowi. Kilkakrotnie korespondowali na ten temat. Przed końcem roku dołączyła do niego jako jeden z członków założycielskich słynnej Foto-Secesji. Pomiędzy latami 1905 i 1910 jej zainteresowanie malarstwem wznowiło się. Robiła coraz mniej zdjęć. Od 1920 roku nie pojawiła się ani jedna profesjonalna praca. Kiedy zmarła w 1935 roku, zorganizowano wystawę upamiętniającą w Towarzystwie Renesansu (muzeum niekolekcjonujące). Na wystawie nie pokazano żadnego z jej zdjęć. Od tego czasu jej prace fotograficzne pokazano na dwóch innych wystawach. Niektóre zdjęcia zostały niezależnie zaprezentowane później. Wygląda więc na to, że w ciągu swojego życia Eva przeszła od nieznanej do słynnej na całym świecie, aż do właściwie znów nieznanej. Dlaczego nazwisko Stieglitz na stałe wkroczyło do świata fotografii, a Watson-Schütze zostało prawie zapomniane? Jej rola zdecydowanie nie była mniej istotna.
Gdzieś pomiędzy rokiem 1920 a 1924 Eva stworzyła album portretów rodziny Stallforth. Dzisiejszy obraz został znaleziony w tym albumie. Przedstawia Estebenę Risse (znaną jako Adie). W tamtym momencie Adie była już dość chora na raka żołądka. Dodało to zdjęciu kolejną warstwę. Czy był to ostatni raz, kiedy została sportretowana? Obecnie nie wiadomo, jak spotkały się Eva i Adie, być może było to podczas letniego wyjazdu rekreacyjnego Evy w Byrdcliffe, Nowy Jork. Adie widziała śmierć swojej siostry spowodowaną również nowotworem, musiała więc znać swoją przyszłość. Na zdjęciu ucieka wzrokiem, oczy są spuszczone. Główne źródło światła pochodzi z prawej górnej strony. Rzuca mocne cienie na jej profil. Drugie źródło światła jest z lewej od dołu. Jest dość miękkie. Dotyka zaledwie ucha i mięśni na karku. Zawijasy po prawej na dole do podpis Evy.
- Erik