Siedząca w kąpieli

W latach 1881–1882 Renoir podróżował do Włoch, aby studiować prace mistrzów starożytnego i renesansowego malarstwa. Jak później wspominał: „Około 1883 roku nastąpiło załamanie w mojej pracy. Wyczerpałem impresjonizm”. Temat nagich kobiet w kąpieli był absolutnie kanoniczny w świecie sztuki i stał się jednym z ulubionych tematów Renoira. Większość tych arcydzieł była inspirowana klasyką. Jednakże obraz, który dziś prezentujemy, zrywa z tradycją. Renoir namalował postać i trzymany przez nią materiał inaczej niż krajobraz - tak, że modelka wydaje się unosić na tle otoczenia. Ponadto, w przedstawieniu relacji ciała z materiałem nie zachował pełnego realizmu, sugerując koniec zainteresowania naturalizmem. Później w swojej karierze Renoir malował inaczej - pociągnięcia pędzla stały się znacznie grubsze, w niektórych miejscach impasto było wyraźne, a w innych artysta pozostawiał widoczną teksturę płótna.