Kochankowie

Oto jeden z niewielkiej serii obrazów namalowanych przez Magritte'a w Paryżu w latach 1927-28, na których tożsamość postaci została zakryta białym płótnem. Pochodzenie tak niepokojącego obrazu, jest przypisywane wielu źródłom w wyobraźni artysty. Jak wielu innych surrealistów, Magritte był zafascynowany postacią Fantomasa, mrocznego bohatera powieści z 1913 r. i wkrótce także filmów Louisa Feuillade'a. Tożsamość Fantomasa nigdy nie zostaje ujawniona; w filmach jego twarz zawsze jest zasłonięta chustą lub bohater ma na głowie pończochę. Innym źródłem zakrytych twarzy na obrazach Magritte'a, może być wspomnienie samobójstwa matki. W 1912 r. kiedy Magritte miał zaledwie trzynaście lat, ciało jego matki wyłowiono z Sambry, podobno koszula nocna owinęła się wokół jej twarzy. Sam Magritte nie lubił wyjaśnień rozwiewających tajemnice jego obrazów. W Kochankach, kobieta i mężczyzna zbliżają do siebie głowy w czułym geście, prawie jak do fotografii. Mogłoby to być zdjęcie z wakacji, z zieloną roślinnością Normandii w tle i wybrzeżem morza w oddali. Jednak dzięki prostemu zabiegowi płótno zakrywające twarze zakochanych, opina ich rysy, skręca się jak lina na ich ramionach i spontaniczna bliskość na "zdjęciu z wakacji" staje się studium alienacji, duszności a nawet śmierci. Pozornie zwyczajny, a nawet absurdalny obraz staje się niepokojąco prawdziwy w umyśle widza.