Wisteria

Dziś, dzięki galerii Metro Pictures mamy szansę pokazać wam dzieło stworzone przez współczesną polską artystkę Paulinę Ołowską. Udanej zabawy!

Kobieta w czerwono-białym stroju opiera się o drewniany płot. Nad jej głową kwiaty drzewa wisterii migoczą jak świetliki. Głębiej w tle znajduje się jeden konkretny budynek z Rabki-Zdroju, gdzie Paulina Ołowska wykonała wszystkie swoje nowe obrazy. Kiedy artystka przeniosła się tam kilka lat temu, dokonała kilka znaczących lecz dyskretnych interwencji w mieście. Przykładowo, odnowiła znak neonowy "Gazda" (odnawianie zapomnianych neonów jest jedną z jej cech charakterystycznych). Przekształciła też Willę Kadenówka, starą posiadłość zbudowaną w regionalnym stylu z nutą modernizmu, w rodzaj centrum kulturalnego. Prowadziła tam coroczne zebrania zaprzyjaźnionych artystów. Nie tylko tworzyli tam dzieła, ale również, na przykład, zbierali grzyby. Kadenówka to budynek za wisterią. Ołowska, niewątpliwie zręczna malarka, używa za każdym razem trochę innego stylu zgodnie ze swoimi potrzebami. W swoich najnowszych pracach podchodzi do tematów w sposób podobny do Les Nabis, grupy francuskich artystów późnego XIX wieku. Byli oni grupą artystów inspirowaną głównie przez Gauguin. Nabis opuścili Paryż by zamieszkać na wsi. Ale co wydaje się być równie ważne dla Ołowskiej to kontekst ideologiczny. Nazwa francuskiej grupy pochodzi od hebrajskiego i arabskiego słowa "nabi", co oznacza "prorok". Kobiety Ołowskiej są pewnego rodzaju ludowymi i kobiecymi odpowiednikami męskiej grupy "proroków".

Przypominają, w pewien sposób, wcześniejsze serie obrazów Ołowskiej, które również były wystawione w galerii Metro Pictures. W tamtej serii namalowała dziewczyny w swetrach, które same zrobiły na podstawie strojów widzianych w zachodnich magazynach modowych. To podejście zrób-to-sam było odpowiedzią na niedostatek dóbr konsumenckich za Żelazną kurtyną epoki Zimnej wojny. Co łączy wszystkie bohaterki Ołowskiej to celebracja umacniania kobiet—czy za pomocą zgłębiania skomplikowanej wiedzy naukowej czy też robienia na drutach kolorowych swetrów.

- Piotr Policht