Jędrne cytryny wraz z liściastymi gałęziami wypełniają po brzegi zniszczoną ceramiczną miskę tworząc drobiazgowy obraz martwej natury. Wnikliwa obserwacja przyrody i wyrafinowane obchodzenie się z farbą charakterystyczne dla Giovanny Garzoni są widoczne w starannie odwzorowanej skórce cytryn i delikatnych skrzydłach osy. Obraz ten jest typowy dla stylu Garzoni dzięki centralnie umieszonej misce z owocami. Pojedynczy kwiat lub owad umieszczony przed płaszczyzną obrazu wzbudza zainteresowanie kompozycją. Garzoni celowo manipulowała teksturami i kształtami, kontrastując szorstką skórkę cytryn i zaokrągloną wagę z ostrymi gałęziami, błyszczącymi, zielonymi liśćmi i delikatnymi, przypominającymi gwiazdy kwiatami.
Badania naukowe i ilustracje cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród osób uczestniczących w dworskim życiu XVII wieku. W rezultacie obrazy natura sospesa „natury zawieszonej” były dość modne. Charakterystyczne dla Garzoni kunsztowne obrazy przedstawiające naturalne przedmioty, zwykle owoce i owady ułożone w przyjemne kompozycje, były dziełami najbardziej pożądanymi przez bogatych patronów.