Horace Pippin
Patrzenie wstecz na swoje życie jest jednym z tematów tego (prawdopodobnie) autobiograficznego obrazu autorstwa afroamerykańskiego artysty Horace Pippina. Spokojna, kontemplacyjna „Ławeczka w parku” ma jednak w sobie pewien smutek. Obraz powstał w roku śmierci artysty w wieku lat 58. Samouk urodzony w amerykańskim stanie Pensylwania, Pippin rozpoczął malowanie obrazów jako formę terapii po I wojnie światowej, w czasie której był członkiem pułku 369, pierwszej w historii afroamerykańskiej dywizji piechoty rozmieszczonej w Europie. Żołnierzy tych nazywano Harlem Hell Fighters z powodu ekstremalnych warunków, w jakich często się znajdowali. W czasie pełnienia służby wojskowej, Pippin prowadził dziennik, który często ilustrował ołówkiem. Później sam przyznał, że to wojna pozwoliła mu odkryć swoje zamiłowanie do sztuki. Na miesiąc przed zakończeniem wojny, Pippin został trafiony niemiecką kulą w prawie ramię, przez co do końca życia był niepełnosprawny. Jedenaście lat później zaczął malować swój pierwszy obraz - scenę wojenną - jako formę terapii. Podczas malowania wspomagał pracę swojej prawej ręki, w której trzymał pędzel, drugą ręką, co było żmudne i bolesne. W ciągu kilku następnych lat, Pippin namalował w ten sposób kilka mrocznych obrazów, wszystkie za pomocą resztek farby gospodarskiej i używanych pędzli. W wieku 49 lat, po ośmiu latach tworzenia, jego prace zostały odkryte przez innego lokalnego artystę, cenionego ilustratora N. C. Wyetha, podczas pokazu sztuki w mieście. Krótko potem obrazy Pippina trafiły na objazdową wystawę, co pozwoliło mu zostać docenionym na szerszą skalę. Szczególnie chwalono jego sposób przedstawienia życia afroamerykańskich społeczności, a prace Pippina kupowali bogaci kolekcjonerzy, celebryci z Hollywood czy muzea.
Sam Pippin nie miał wykształcenia artystycznego, jednak jego obrazy, choć namalowane w sposób płaski i uproszczony, mają w swojej bezpośredniości pewną emocjonalną głębię. „Kiedy pracuję nad obrazem, wkładam w niego wszystko, co tylko jestem w stanie dać”, miał powiedzieć sam artysta. Tematyka jego obrazów to wszystko, co miało wpływ na jego życie: wojna, rodzina, społeczność, religia. Pippin jest także autorem kilku obrazów historycznych, w tym trzech przedstawiających słynnego abolicjonistę Johna Browna. Niestety, sława okazała się dla artysty tragiczna w skutkach. Odczuwając coraz większą presję na malowanie większej ilości i lepszych obrazów, Pippin popadł w alkoholizm, jego żona miała fizyczne i psychiczne problemy zdrowotne, a ich małżeństwo zaczęło się rozpadać. I chociaż artysta pozostawił po sobie prawie 140 obrazów i rysunków, to „Ławeczka w parku” jest wzruszającym portretem człowieka, który tworzył sztukę z głębi swojego serca.