William Merritt Chase
William Merritt Chase urodził się pierwszego listopada 1849 roku w Nineveh w Indianie. W ciągu swojego życia poszerzył twórczość o sztukę portretu, krajobrazy i martwą naturę, by ostatecznie zostać uznanym jako jeden z najwybitniejszych malarzy i nauczycieli amerykańskiego impresjonizmu.
Luźna, organiczna faktura, która początkowo zapewniła mu zainteresowanie ze strony instruktorów, wykształtowała się w pełni w jego późniejszych krajobrazach. W 1891 Chase (niechętnie) zaakceptował posadę nauczyciela w Shinnecock School w Southampton na Long Island. Przez następne dwie dekady był uwielbianym i szanowanym nauczycielem w szkolnej Art Village, jako pierwszy ucząc malowania en plein air. “Krzew laurowy,” namalowany w 1895, zawiera beztroską fakturę, jaką Chase użył, by osiągnąć taki sukces. Przedstawia trzy młode kobiety spacerujące pośród zarośli na tle wiejskiego, pokrytego dwuspadowym dachem domu. Znany ze zdecydowanego prezentowania postaci w krajobrazach, Chase przedstawił je jako jedyne źródła czystej bieli na obrazie poza chmurami, posuwając się aż do zdobienia stroju postaci po prawej czerwoną kokardą.
Ziemiste odcienie, z których składają się niskie zarośla są powtórzone w szarym pokryciu dachowym i czerwonych cegłach domu w tle, zacierając granice pomiędzy krajobrazem a rezydencją. W oddali ziemia stopniowo opada, spotykając się z lekko zachmurzonym horyzontem, który rozjaśnia się zanikając. Chase tworzy łagodny kaprys w krajobrazie, który był postrzegany jako surowy a nawet depresyjny przez niektórych mu współczesnych. W efekcie amerykańskie impresjonistyczne malarstwo krajobrazowe objęło takie miejsca jak Cape Cod w Massachusetts, Mendota w Minnesocie jak i Carmel w Kaliforni.