Józef Mehoffer
Przed nami znajduje się jeden z najbardziej niesamowitych i tajemniczych obrazów w historii polskiego malarstwa. Został stworzony w bardzo ważnym okresie życia Mehoffera - gdy był już artystą odnoszącym sukcesy i był w szczęśliwym związku. Arysta starał się ukazać wdzięk swojej żony Jadwigi Janakowskiej, którą poznał w Paryżu, a z którą ożenił się pięć lat pózniej, poprzez piękne portrety ukazujące ją w fantazyjnych strojach. Mehoffer namalował Dziwny ogród, podczas rodzinnych wakacji w Siedlcu. Obraz ten przedstawia apogeum rodzinnego szczęścia; nagi jasnowłosy chłopiec trzyma bukiet malw podczas zabawy w sadzie, dalej, w cieniu, widzimy jego piękną matkę ubraną w szafirową suknię, podczas gdy nad wszystkim czuwa ogromna szafirowa ważka o pięknych złotych skrzydłach.
List adresowany do żony Mehoffera pomaga w interpretacji tego dzieła i ogromnego owada: "Jesteś dla mnie niemal równoznaczna z kolorem szafirów, i trzymając cię blisko, mimo dzielącego nas dystansu, zanużam się w tym kolorze". Może to sugerować, że ważka, określona przez artystę jako symbol słońca, przedstawia samego artystę.
Droga w głąb sadu wydaje się wypełniona garlandą kwiatów i obfitymi jabłonkami, znajdującymi się nad głową opiekunki chłopca, ubranej w tradycyjny strój. Słońce zalewa cały ogród, oświetlając bujną roślinność w ogrodzie, która została namalowana z niesamowita precyzja. Kilka lat przed powstaniem tego obrazu, Mehoffer napisał w swoim dzienniku: "Nie mogę powiedzieć, że wiem co chcę malować, jednak mam ogólny zamysł: chce przedstawić życie, szczęście, przyjemność, radość, ciepło". Trudno wyobrazić sobie lepszą realizację tego zamiaru.