Modelka na tym rozmazanym portrecie może być rozpoznana po ogólnych cechach jako Hendrickje Stoffels, żona Rembrandta. Studium zostało narysowane calłkowicie przy pomocy pędzla, brązowej farby i bieli papieru, co jest eksperymentalne dla Rembrandta, który zazwyczaj używał pióra lub kredy w swoich rysunkach. Ta technika jest także bardzo przyjemna dla oka współczesnego odbiorcy i przypomina orientalną kaligrafię i ilustracje tworzone przy pomocy pędzla.
Używając głównie czubka pędzla i tylko kilku szerokich pociagnięć, Rembrandt sprawnie i dynamicznie narysował zarys śpiącej kobiety. Użył także bieli papieru nie tylko do stworzenia jej sylwetki, lecz także do ukazania atmosfery rysunku.
Rysunek można porównywać pod względem stylu i wygladu do Kobiety kapiacej się w strumieniu z kolekcji National Gallery w Londynie, innego dzieła przedstawiającego Hendrickje. Na obrazie, datowanym na 1654, ma na sobie podobne, luźne ubranie. Prawdopodobnie była w ciaży gdy pozowała do obu dzieł, ponieważ w tym samym roku urodziła ich córkę Cornelię. Zmarła w 1663 i została pochowana w Westerkerk, w Amsterdamie, gdzie został również pochowany Rembrandt sześć lat później.