Parmigianino
Tego dnia w roku 1503, narodził się Girolamo Francesco Maria Mazzola - znany również jako Parmigianino. Był on włoskim malarzem manierystycznym i drukarzem, działał we Florencji, Rzymie, Bolonii i w rodzinnym mieście - Parmie. Jego prace charakteryzują się delikatną zmysłowością i częstym wydłużeniem form. Nadal pozostał najlepiej znanym artystą swojego pokolenia, a cała jego kariera rozwijała się w okresie manieryzmu.
Dnia 3 stycznia 1526 w Rzymie, pracę zleciła mu Maria Bufalini, żona Antonio Caccialupiego dla dekoracji rodzinnej kaplicy w kościele San Salvatore w Lauro. Wydłużone kształty wzięły się od miejsca, w którym obraz miał zostać umieszczony. W założeniu miał być częścią tryptyku, którego pozostałe (nigdy nie powstałe) części, miały przedstawiać Niepokalane Poczęcie (kaplica jest pod takim wezwaniem) oraz świętych Joachima i Annę.
Według biografa sztuki późnego renesansu Giorgio Vasariego, Parmigianino pracował nad tym obrazem podczas najazdu Rzymu i musiał on przerwać kiedy miasto zostało poddane wojskom cesarskim Sam artysta uciekł dzięki zapłaceniu okupu. W mieście pozostał jego wuj, któremu udało się ukryć obraz w refektarzu Kościoła Matki Bożej Królowej Pokoju.
W 1558 r. rodzina Bufalini zdecydowała się przenieść obraz do swojej kaplicy w Sant'Agostino w Città di Castello, skąd został nabyty w 1790 r. przez angielskiego malarza Jamesa Durno. W Anglii został sprzedany markizowi Albercon za 1500 gwinei, następnie poprzez wielu właścicieli, trafiła ona ostatecznie do Galerii Narodowej w 1826 r.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym artyście, zajrzyj do artykułu "Everything You Must Know About Parmigianino".