Przez najbliższych pięć niedziel będziemy prezentować arcydzieła z kolekcji Städel Museum. Znajdziecie tam dzieła Moneta, van Eycka i dzisiejszy absolutny hit - dziewczynę, którą możecie kojarzyć z obrazu Wiosna tego samego autora.
"Jestem pewien, że każdy wielbiciel sztuki szukający ideału zanurzy się w ten obraz z wielką przyjemnością. Jak wielu, tak i ja podziwiam go z prawdziwym zachwytem" - powiedział przy okazji zakupu tego obrazu w dniu 27 stycznia 1849 r. Johnann David Passavant (dyrektor Städel Museum w latach 1840-61).
Jest to wyidealizowany portret Simonetty Vespucci, młodej arystokratki, która wyszła za mąż w wieku 16 lat, przedstawionej jako nimfa. Była uważana za najpiękniejszą kobietę we Florencji i została damą serca (rzekomo platoniczną) Giuliano de’ Medici. Poza Botticellim była również inspiracją dla innych malarzy. Umarła młodo, w wieku 23 lat, nie mając dzieci. Jej fryzura z perłami, wstążkami, piórami i częściowo sztucznymi włosami była zbyt wymyślna i ekstrawagancka nawet jak na florenckie standardy. Strój jest najprawdopodobniej przebraniem nimfy w stylu antycznym lub klasyczno-mitologicznym. Tło obrazu ma za zadanie podkreślać idealność Simonetty - jest równie ciemne jak kamień wiszący na jej szyi, co nadaje obrazowi plastyczności płaskorzeźby. Mamy tu jednak przede wszystkim do czynienia ze współczesnym ideałem kobiety, znamienitym w swym pięknie, cnocie i konceptualnej bliskości do antyku. Subtelności takie jak rzęsy i delikatny skręt tułowia w stronę widza są również godne zwiększonej uwagi. Idealny portret jest żywy. Oddycha. To są cechy, które wyjaśniają jego rangę jako jednego z przebojów malarstwa renesansowego.