Jan van Eyck
Jest niedziela, więc czas na kolejne arcydzieło z kolekcji Muzeum Städel. :) Bawcie się dobrze!
Madonna z Lukki służyła swojemu nieznanemu opiekunowi jako osobisty obraz nabożny. W genialny sposób wciąga nas w przedstawiony pokój i pozwala nam wziąć udział w subtelnej, intymnej sytuacji. To wrażenie zawdzięczamy specjalnemu sposobowi, jakim oddane zostało wnętrze. Nie tylko ściany boczne i sklepienie, ale także podłoga wyłożona kafelkami i dywan wydają się być kontynuowane po naszej stronie powierzchni obrazu, niejako w naszej przestrzeni. Poczucie realizmu jest potęgowane także przez wymowność, z którą rozmaite materiały i powierzchnie—skóra, włosy, tkaniny, dywan, ściany, szkło, woda, metal, kafelki i drewno—zostały uchwycone. Niemniej, jak wspaniały nie byłby jego naturalizm, obraz jest także pełen symbolicznych odniesień. Chociażby owoc w ręku Dzieciątka Jezus nawiązuje do upadku człowieka; tron z lwimi zdobieniami do krzesła sędziego, przysłowiowo sprawiedliwego króla Salomona, przodka Chrystusa.
Powszechnie znany już za czasów swojego życia, Jan van Eyck, malarz na dworze władców Burgundii, zmarł w 1441 roku. Stworzył to dzieło trzy lub cztery lata przed swoją śmiercią, które dziś pozostaje tak urzekające jak zawsze. Nawiasem mówiąc, swoją nazwę zawdzięcza jednemu z poprzednich właścicieli: na początku XIX w. było w posiadaniu księcia Lukki w Toskanii.
Kolekcja Muzeum Städel stanowi bogaty przegląd 700 lat sztuki europejskiej – obejmując średniowiecze, renesans, barok, klasyczny modernizm i sztukę współczesną. Spójrz tutaj!