Eugène Delacroix
Eugène Delacroix jest jednym z gigantów francuskiego malarstwa, ale jego ostatnia retrospektywna wystawa miała miejsce w Paryżu w 1963 r. w setną rocznicę jego śmierci. W muzeum w Luwrze ma teraz miejsce przełomowa wystawa powstała we współpracy z Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, która oddaje hołd całej jego twórczości. Przedstawiono na niej około 180 prac Delacroix – głównie obrazów. Wystawa potrwa do 23 lipca 2018 r. i jest jedną z najważniejszych do zobaczenia w tym roku!
Paryska rewolucja lipcowa miała miejsce 27, 28 i 29 lipca 1830 r. i jest znana jako Trois Glorieuses (Trzy Chwalebne Dni). Wywołana została przez liberalną, republikańską opozycję sprzeciwiającą się łamaniu Karty Konstytucyjnej przez rząd Drugiej Restauracji. Karol X, ostatni król Francji ze starszej gałęzi dynastii Bourbonów, został wówczas strącony z tronu i zastąpiony przez Ludwika Filipa I Orleańskiego, Księcia Orleanu (z młodszej, orleańskiej gałęzi Bourbonów). Delacroix, który był świadkiem rewolucji, zobaczył w niej niezwykle aktualny temat sztuki. Stworzył dzieło, które odzwierciedla tę samą romantyczną żarliwość, co Masakra na Chios – jego obraz inspirowany grecką wojną o niepodległość.
Alegorię Wolności uosabia na nim młoda kobieta z ludu z wystającymi spod frygijskiej czapki kosmykami włosów. Wibrująca, ognista, buntownicza i zwycięska, przypomina rewolucję z 1789 r., sankiulotów i niepodległość. W podniesionej prawej ręce trzyma symbol walki: czerwono-biało-niebieską flagę, która jak płomień rozwija się w kierunku światła.
Dwa paryskie łobuziaki spontanicznie przyłączyły się do walki. Ten z lewej sunie po bruku. Spod lekkiej czapki piechoty widać jego szeroko otwarte oczy. Bardziej znaną postacią jest drugi z nich, widoczny po prawej stronie Wolności Gavroche, symbol młodzieńczego buntu przeciwko niesprawiedliwości i poświęcenia za szlachetną sprawę. Na głowie ma czarny, aksamitny beret (lub faluche) noszony przez studentów jako symbol rewolty, a przez ramię przerzucony duży chlebak. Idzie, stawiając prawą stopę z przodu i wymachując kawaleryjskimi pistoletami. Jedną rękę ma uniesioną do góry, a z jego ust wydobywa się bojowy okrzyk, wzywający powstańców do walki.
Klęczącą postacią w burżuazyjnym lub też może po prostu modnym kapeluszu miejskim prawdopodobnie jest sam Delacroix albo jeden z jego przyjaciół. Nosi luźne spodnie i czerwony flanelowy pas rzemieślnika, a w ręku trzyma myśliwską dwururkę. Ranny człowiek, podnoszący się na widok Wolności, ma zawiązany żółtawy szalik, który przypomina kolor sukni bohaterki. Jego chłopski fartuch i czerwony flanelowy pas sugerują, że jest sezonowym robotnikiem przybyłym do Paryża. Niebieska marynarka, czerwony pas i biała koszula przypominają kolory flagi.
Ta realistyczna i innowacyjna praca zainspirowała jednego z najważniejszych artystów XX wieku do stworzenia równie kultowego arcydzieła. O czym mówimy? Przeczytaj o tym tutaj.