Laurits Andersen Ring
Niestety to ostatnia niedziela naszego miesięcznego partnerstwa z kolekcją Statens Museum for Kunst. Ale nie martwcie się, nadal będziemy prezentować ich dzieła w DailyArt. Miłej niedzieli!
L. A. Ring ożenił się w 1896 r., rok przed namalowaniem portretu żony - Sigrid Kähler (1874-1923). Miał wtedy 42 lata, a ona 22. Wydaje się więc naturalne, aby powtórzyć za kilkoma innymi historykami sztuki, że ten obraz jest deklaracją miłości do ciężarnej żony artysty, z obietnicą rozkwitającej wiosny jako symbolem konsumowania miłości.
Z taką ilością nowo odnalezionego szczęścia, nadziei i kwitnących roślin zgromadzonych w jednym miejscu, wydaje się, że świadomość przeciwieństwa życia - śmierci - jest ukrytym motywem dzieła lub być może doświadczeniem, z którym Ring próbuje sobie poradzić przez ten obraz.
Ring, jako ateista, w wielu swoich pracach wyrażał to doświadczenie. Tutaj odnosi się do tego motywu poprzez skontrastowanie brzucha Sigrid ze skarłowaciałymi, sękatymi gałęziami. To przypomnienie o kruchości, dotyczącej również rozpoczynającego się życia, wyczuwalne zarówno w człowieku, jak i w naturze.
Ten obraz dorównuje wielu innym monumentalnym portretom kobiet i żon stworzonym przez duńskich artystów na przełomie XIX i XX wieku. Te portrety mówią o postrzeganiu kobiet, które stopniowo wyzwala się od charakterystycznej dla romantyzmu czci dla roli matki - wizji kobiet odrzucającej zarówno kobiece ciało, jak i intelekt - dążąc ku bardziej niezależnemu, dyskretnie pewnemu siebie i opanowanemu typowi kobiety, harmonijnie łączącej ciało i umysł.