Czesząca się

Uwielbiam ten moment, kiedy pracuję nad artykułem na DailyArt i omawiam obraz, który kocham!

Dzięki Muzeum Narodowemu w Krakowie możemy opublikować dla was to dzieło sztuki. Jeśli jesteście, przypadkiem czy nie, w Krakowie przed lipcem 2019, możecie zobaczyć ten obraz na wystawie Kraków 1900.

Władysław Ślewiński był pierwszym polskim artystą, który zamiast jak wszyscy wówczas studiować sztukę w Monachium, wybrał się do Paryża.

Tam właśnie, w 1888 r., w studio należącym do Philippa Colarossi lub w pobliskiej restauracji Chez Madame Charlotte, Ślewiński poznał Paula Gauguina. To spotkanie i późniejsza znajomość połączona z wyjazdem do Bretanii, gdzie Ślewiński dołączył do grupy Pont Aven, miały ogromny wpływ na jego prace. Bazując na syntetyzmie, artysta opracował swój własny styl malarski, a jego spokojna, głęboko refleksyjna i przemyślana sztuka była niezależna od symbolizmu literackiego.

Ślewiński namalował Czeszącą się w Paryżu w 1897 r. Kompozycja obrazu jest intrygująca i niepokojąca zarazem, łączy w sobie formę w stylu secesyjnym i zmysłowość młodego artysty, co różni ją od reszty prac Ślewińskiego, zazwyczaj bardzo powściągliwych.

Nie wiemy, kim była kobieta na portrecie. Mogła to być żona artysty - Eugenia Szewcow, rosyjska malarka, którą poznał w Paryżu. Być może była to nieznajoma rudowłosa syrena, jak określił ją Antoni Potocki. Równie intrygujące jak modelka jest lusterko, w którym widać odbicie jej twarzy.

Inny polski obraz z tego okresu, który bardzo cenię, to Dziwny ogród. Zobacz koniecznie!