Gianlorenzo Bernini
Tego dnia w roku 1598 urodził się włoski rzeźbiarz i architekt, jeden z twórców barokowego stylu w rzeźbiarstwie – Gian Lorenzo Bernini.
Podobnie jak wielu wspaniałych klasyków rzeźbiarstwa przed nim, Bernini rzeźbił w marmurze postacie potężnych bogów i świętych męczenników. Jednak w stworzone przez siebie, często wszechmocne, postaci wszczepiał pierwiastki wyjątkowo ludzkie, takie jak silne emocje i cielesne żądze. Tym samym artysta zrewolucjonizował sztukę trójwymiarową oraz to, jak rzeźba pokazywała ludzkie ciało.
Apollo i Dafne (1622-1625), rzeźba przez wielu uznawana za pierwsze arcydzieło Berniniego, przedstawia punkt kulminacyjny historii z rzymskiej mitologii opisanej w Metamorfozach Owidiusza. Scena przedstawia zakochanego Apolla zabiegającego o względy Dafne, która odrzuca jego zaloty. Gdy ta zwraca się o pomoc do swojego ojca, boga rzek Penejosa, ten rozwiązuje jej problem magicznie zamieniając ją w drzewo. W dziele Berniniego, pożądanie i pęd pogoni Apolla, którą wzbudziła strzała Kupidyna, zobrazowane jest rozwianym suknem, które zasłania tylko jego lędźwie, oraz naprężonym torsem, gdy chciwie sięga po ukochaną. Z kolei niewinność Dafne obrazuje jej prawie nagie ciało, jej obawa ujęta jest w wyciągniętej ręce i nerwowo otwartych ustach, a jej przemiana ukazuje się we włosach i palcach stóp zmieniających się w gałęzie i korzenie drzewa, którym właśnie się staje.
Rzeźba ta wywołała skandal w pewnych kręgach w Kościele katolickim. Jednak dla wielu, (w tym kardynała Scipione Borghese, który zlecił wykonanie dzieła) była najbardziej umiejętnym, realistycznym przedstawieniem ciała, jakie widzieli.
PS: Sprawdź naszą listę 5 najbardziej realitycznych rzeźb, które są tak „cielesne”, że mogłyby ożyć!