Utamakura (Poemat Poduszki)

Tytuł Utamakura (Poemat Poduszki) to nazwa 12 ilustracji graficznych z książki ukazującej grafiki shunga o jednoznacznie seksualnym charakterze. Utamakura to klasyczna japońska koncepcja retoryczna, w której poetyckie epitety kojarzone są z nazwami miejsc. Utamaro korzysta z rzeczownika makura (poduszka) do zasugerowania intymnej aktywności w sypialni; pojęcia utamakura i makura-kotoba (słowa poduszki) są użyte w przedmowie.

W przeciwieństwie do innych ilustrowanych książek tamtych czasów, Utamakura jest pozbawiona tekstu i przy jej stworzeniu wykorzystano luksusowe sposoby wykonania, takie jak wytłaczanie, użycie miki dla połyskującego efektu czy bokashi – technikę, dzięki której gradacje kolorów są osiągane poprzez nakładanie różnych ilości atramentu na blok drukujący.

Shunga cieszyła się zainteresowaniem zarówno ze strony mężczyzn, jak i kobiet różnych klas. Przesądy i zwyczaje obrastające shunga sugerują, że była traktowana jako amulet szczęścia chroniący przed śmiercią samurajów, którzy mieli ją przy sobie. Uważano ją również za chroniącą przed ogniem w magazynach handlowych i domach. Z tego można wywnioskować, że samuraje, chōnin, a nawet gospodynie posiadali shunga. Zapisy kobiet, które same zdobywają shungę z księgarni, pokazują, że również one były jej użytkowniczkami. Tradycją było wręczanie tego typu książek pannom młodym. Książka mogła służyć jako wytyczne w sprawach łóżkowych dla synów i córek z bogatych rodzin.

Tutaj dowiecie się wszystkiego o Japońskiej sztuce erotycznej Shunga (18+).