Oko w Oko

Munch często stosował cienie i kręgi koloru wokół swoich postaci, aby podkreślić aurę strachu, zagrożenia, niepokoju albo seksualnego napięcia. Te obrazy były interpretowane jako odzwierciedlenie własnych seksualnych niepokojów artysty, jednak można również argumentować, że stanowią lepsze odbicie jego niespokojnej relacji i miłością jako taką, oraz jego ogólny pesymizm względem ludzkiej egzystencji. Wiele szkiców i obrazów powstało w kilku wersjach, np., Madonna, Ręce i Dorastanie, powstały też drzeworyty oraz litografie. Munch nienawidził się rozstwać ze swoimi obrazami ponieważ uważał je za swój jedyny środek wyrazu. Zatem, aby spieniężyć swoje prace i osiągnąć dochód, zwrócił się w kierunku grafiki, w celu reproducji wielu swoich najsłynniejszych obrazów - w tym tej serii. Munch przyznawał się do osobistych celów swojej pracy ale nadawał jej również szersze znaczenie: "Moja sztuka to dobrowolna spowiedź i próba wyjaśnienia sobie samemu mojej relacji z życiem - jako taka, jest rzeczywiście przejawem egoizmu, ale zawsze mam nadzieję, że dzięki temu pomoże innym osiągnąć jasność".