Portet Oskara Marii Grafa

Oczy postaci wyskakują z obrazu. Żywe kolory i kąty linii podążają za konturami ciała. Pióro, lewe ramię oraz akwedukt w tle wydają się przechylone w tym samym stopniu. Nawet mały „domek” przy lewym ramieniu kontynuuje linię, utrzymując obraz w formie bardzo opanowanej i powściągliwej.

Graf, podmiot portretu, był niemieckim socjalistycznym pisarzem, którego książki nie zostały na początku zakazane przez nazistów, wręcz przeciwnie, były polecane do czytania. W odpowiedzi Graf opublikował swój słynny apel „Verbrennt mich!” (Spal mnie!) w wiedeńskim „Arbeiterzeitung". W 1934 roku książki Grafa zostały zakazane w Niemczech. Emigrował do Brna w Czechosłowacji, a Trzecia Rzesza pozbawiła go obywatelstwa. W 1938 roku Graf opuścił Europę przez Holandię, zabierając ze sobą przyszłą drugą żonę, ale zostawiając pierwszą i ich dziecko w Niemczech. Graf niedługo później zyskał popularność i podziw w amerykańskim gronie akademickim, a następnie w Berlinie za „bezkompromisowe podejście intelektualne” oraz „ważne prace literackie".

Georg Schrimpf był Niemieckim malarzem i grafikiem. Obok Ottona Dixa, George'a Grosza i Christiana Schada, Schrimpf jest powszechnie uznawany za głównego reprezentanta nurtu Neue Sachlichkeit (zwykle tłumaczonego jako Nowa Obiektywność), który rozwinął się w niemieckim Weimarze w 1920 roku jako ruch konkurencyjny dla Ekspresjonizmu i Abstrakcji. Schrimpf został uznany za twórcę zdegenerowanej sztuki przez niemiecki narodowy rząd socjalistyczny w latach 30. XX wieku.

W 1927 roku Schrimpf zaczął nauczać w Meisterschule für Dekorationskunst w Monachium. „Prawica” ruchu nie została natychmiast potępiona przez reżim nazistowski we wczesnym etapie i była w stanie podjąć profesurę malarstwa po przejęciu władzy przez reżim w 1933 roku. Prace Schrimpfa były postrzegane przez autorytety jako akceptowalna forma niemieckiego romantyzmu.

Schrimpf został profesorem w Royal School of Art w Berlinie w 1933 roku, ale zwolniono go w 1937 roku za „czerwoną przeszłość". Był krótko członkiem Rote Hilfe, organizacji socjalistycznej. Z tego samego powodu reżim nazistowski zakazał publicznego wystawiania jego prac. Schrimpf zmarł w Berlinie 19 kwietnia 1938 roku.

P.S. Tutaj przeczytacie więcej o „zdegenerowanym" świecie Ottona Dixa!