To wczesne dzieło weneckiego malarza Giovanniego Belliniego zdradza znaczący wpływ jego szwagra, padewskiego mistrza Andrei Mantegny, zarówno w ujęciu postaci, jak i wkomponowania girlandy. Przedstawienie pejzażu i wykorzystanie farb olejnych, z którymi Giovanni eksperymentował prawdopodobnie od lat 60. XV wieku, inspirowane były najpewniej malarstwem niderlandzkim. Bellini stworzył dramatyczne połączenie pomiędzy wiernym i obiektem jego czci przez lewą rękę Dziewicy, wyciągniętą ponad balustradą i sięgającą opuszkami w przestrzeń widza. Wiszące na girlandzie i leżące na balustradzie po lewej tykwy symbolizują Zmartwychwstanie, zaś owoc po prawej może być wiśnią, oznaczającą Eucharystię lub jabłkiem, symbolizującym Upadek.
Klasyka renesansu!
P.S. Czy Mantegna i Bellini byli braćmi w sztuce? Dowiedzcie się tutaj!