Gabriel von Max (1840-1915) był austriackim malarzem, który rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze, gdzie studiował parapsychologię, darwinizm i filozofię Wschodu. Od 1863 do 1867 roku studiował malarstwo na Akademii Monachijskiej pod okiem Karla Theodora von Piloty’a.
Natchniony studiami nad darwinizmem Max dzielił swoją rezydencję pod Monachium z menażerią małp, które były częścią rodziny i które często były głównym tematem jego dzieł. Motywy przewodnie twórczości Maxa to między innymi miłość, religia, śmierć i co przychodzi po niej.
W tym obrazie, Findelkind, Max porzucił swój pierwotny temat na rzecz bardziej ludzkiej relacji pomiędzy noworodkiem i zakonnicą. Findelkind znaczy opuszczone lub znalezione dziecko i często opisuje dziecko porzucone przez matkę wkrótce po narodzinach. W tym obrazie Max porzuca ciemniejszą kolorystykę szkoły Piloty’a i wykorzystuje bardziej stonowaną i bardziej ograniczoną paletę czystszych kolorów. Efektem jest uderzające przedstawienie porzuconego dziecka tulącego się do zakonnicy starającej się zapewnić mu odrobinę ukojenia, podkreślające motywy miłości i religii w sztuce Maxa.
- Heidi Werber
P.S. Maleńkie niemowlę na tym obrazie jest słodkie i delikatne... Tu znajdziecie urocze dzieci w sztuce, od Rubensa do Cassatt. <3