Święto Heroda odnosi się do epizodu w Ewangeliach po ścięciu św. Jana Chrzciciela, kiedy to Salome prezentuje jego głowę swoim rodzicom. Relacja w Księdze Marka opisuje Heroda wydającego w dniu swoich urodzin bankiet dla swoich wysokich urzędników i dowódców wojskowych oraz czołowych mężczyzn z Galilei. Na tym bankiecie jego córka tańczy przed zadowolonym Herodem, który oferuje jej wszystko, o co poprosi w zamian. Dziewczyna pyta matkę, czego powinna żądać, a ta mówi jej, by zażądała głowy Jana Chrzciciela. Herod niechętnie nakazuje ścięcie Jana, a jego głowa zostaje jej dostarczona, na jej życzenie, "na talerzu". Scena ta była bardzo popularna w sztuce, zwłaszcza w XIX wieku; zyskała na popularności po sztuce Oscara Wilde'a Salome (1891), w której wymyślono pojęcie Tańca Siedmiu Zasłon.
Dziś prezentujemy coś innego—renesansowy obraz autorstwa niezwykłego Benozza Gozzoli. Ten panel jest częścią predelli ołtarza Compagnia della Purificazione. Gozzoli przedstawia trzy historie z Biblii, które dzieją się jednocześnie: scenę bankietu u Heroda, ścięcie św. Jana Chrzciciela i zaprezentowanie głowy św. Jana Herodiadzie. Ten sposób reprezentacji był typowy dla sztuki gotyckiej, ale zdarzał się także w renesansie. Artysta używał intensywnie geometrycznych elementów architektonicznych, aby pokazać rozdzielenie wydarzeń.
Zobaczcie, jak Gozzoli przedstawił tańczącą Salome! Uwielbiam.
P.S. A jeśli Florencja nie wystarczy, zadbaliśmy o to z naszym krótkim przewodnikiem po włoskim renesansie w Magazynie DailyArt!