Caspar David Friedrich
Przedstawiając odległe i święte miejsce, Caspar David Friedrich, mistrz niemieckiego romantyzmu, narzuca naturze ścisłą symetrię, sugerując podejście, które wykracza poza zwykłą realistyczną reprodukcję. Friedrich łączy sfery natury i religii poprzez skomplikowane użycie symboliki, tworząc harmonijną fuzję, którą można interpretować jako żmudną drogę do chrześcijańskiego odkupienia lub dążenie do idealnego chrześcijańskiego państwa. Przykładem tego jest surowy, ciernisty pierwszy plan kontrastujący ze stopniowym rozjaśnianiem atmosfery tła. Kompozycja osiąga swój zenit dzięki obecności neogotyckiego kościoła, symbolizującego szczyt transcendencji.
Co więcej, układ jodeł przywołuje romantyczną koncepcję porównywania architektury gotyckiej z organicznymi, roślinnymi formami, rysując podobieństwa między nimi. Dodatkowo styl gotycki był ściśle związany z niemiecką tożsamością narodową.
Co ciekawe, prace Friedricha popadły w zapomnienie za jego życia, by zostać ponownie odkryte u progu XX wieku, szczególnie w gorącym kontekście niemieckiego nacjonalizmu.
P.S. Caspar David Friedrich był mistrzem niesamowitych i nostalgicznych obrazów. Zachęcamy do zapoznania się z jego twórczością na przykładzie 10 obrazów! Aby dowiedzieć się więcej o tym genialnym malarzu, zapoznajcie się z poniższymi artykułami.