La Grande Iza

Hırvat ressam Vlaho Bukovac, 1882 yılında bu resmiyle birlikte muhteşem nü eserlerini Paris Salon'da sergilemeye başlamıştır. Eleştirmenlerin o güne dek dikkatini çekememiş olan ressam, basından büyük ilgi görmüş, hatta sokak satıcıları eseri "Salon'un gözdesi! Bukovac'tan La Grande Iza!" olarak tanıtmıştır. Resmin fotoğrafının dahi binlerce kopyası satılmıştır. Alexis Bouvier'in 1879 yılında basılan ve başlık ile aynı ismi taşıyan bir fahişeyi konu alan popüler romanından ilham alan resim, La Lanterne gazetesinde de parçalar şeklinde yayınlanmıştır. 20 yıl öncesindeki Manet'nin Olympia'sı ile aynı tarzda resmedilmiştir. Günümüzde bakıldığında akademik ve gerçekçi bir resim olarak görülse de, çıplak kadın modelin belirgin duygusallığı, yumuşak hatları, izleyiciye doğrudan bakan kışkırtıcı pozu ile, o dönemde Salon'a hakim olan duygusuz ve alışılagelmiş nü eserlerden sıyrılmıştır. Bukovac, Iza gibi çıplak modelleri resmetmekten hoşlanıyordu. Tüm kariyeri boyunca süslü iç mekanlarda ve doğal gün ışığının modeli üzerindeki oyunlarını yansıtabildiği romantik manzaralar önünde nü modelleri resmetmiştir. Zaman içerisinde paleti ve tekniği daha haz dolu bir hal almıştır. Bukovac Paris'li bir fahişeyi çeşitli mekanlarda resmetmiş, detaylar için farklı modellerle de çalışmıştır.